-
1 pozbawiać
impf ⇒ pozbawić* * *-wię, -wisz, -wić; perf; vt* * *ipf.pozbawić pf. deprive, divest ( kogoś czegoś sb of sth); pozbawiać mocy prawnej (umowę, kontrakt) outlaw; Br. invalidate; pozbawiać prawa wykonywania zawodu (lekarza, prawnika) strike off; pozbawić kogoś życia take sb's life; pozbawiać kogoś obywatelstwa prawn. revoke sb's citizenship.ipf.pozbawić się pf. deprive o.s. ( czegoś of sth); (= odmówić sobie) deny o.s. ( czegoś sth); pozbawić się życia take one's own life.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pozbawiać
-
2 pozbaw|ić
pf — pozbaw|iać impf Ⅰ vt to deprive- pozbawić kogoś czegoś to deprive sb of sth- choroba pozbawiła go sił the illness drained all his strength- pozbawić kogoś złudzeń to shatter a. dispel sb’s illusions- pozbawić kogoś życia książk. to take sb’s life- pozbawić kogoś praw obywatelskich to disenfranchise sbⅡ pozbawić się — pozbawiać się to deprive oneself (czegoś of sth)- pozbawić się szans na zrobienie czegoś to deprive oneself of the opportunity to do sth- pozbawić się życia to take one’s lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pozbaw|ić
-
3 złudzenia
pl.Gen. -eń (= mrzonki) illusions; (day)dreams; nie mam złudzeń co do kogoś l. czegoś I have no illusions about sb l. sth; pozbawić kogoś złudzeń disillusion sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złudzenia
-
4 złudzenie
pozbawiać (pozbawić perf) kogoś złudzeń — to disillusion sb
nie mieć złudzeń co do kogoś/czegoś — to have no illusions about sb/sth
* * *n.illusion; nie mogę się oprzeć złudzeniu, że... I can't resist the feeling that...; złudzenie optyczne optical illusion; być do złudzenia podobnym do kogoś be the spitting image of sb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złudzenie
-
5 odrzeć
* * *pf.1. (= zerwać, obedrzeć) tear away l. off, strip (off); przen. (= pozbawić) deprive, strip; odrzeć ze złudzeń disillusion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odrzeć
См. также в других словарях:
pozbawić — dk VIa, pozbawićwię, pozbawićwisz, pozbawićbaw, pozbawićwił, pozbawićwiony pozbawiać ndk I, pozbawićam, pozbawićasz, pozbawićają, pozbawićaj, pozbawićał, pozbawićany «spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
obedrzeć — kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość odczuła… … Słownik frazeologiczny
obdzierać — Obedrzeć kogoś ze złudzeń, z nadziei, ze szczęścia itp. «pozbawić kogoś złudzeń, nadziei, szczęścia itp.»: Może więc lepiej pozostawić grzesznika jego losowi i czekać, aż samo życie obedrze go ze złudzeń? J. Tischner, W krainie. (...) starość… … Słownik frazeologiczny
obedrzeć — dk XI, obedrzećdrę, obedrzećdrzesz, obedrzećdrzyj, obdarł, obdarty, obdarłszy obdzierać ndk I, obedrzećam, obedrzećasz, obedrzećają, obedrzećaj, obedrzećał, obedrzećany «zedrzeć, zerwać, ściągnąć coś z kogoś lub z czegoś; obnażyć» Obedrzeć skórę… … Słownik języka polskiego
woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… … Słownik frazeologiczny
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
kubeł — m IV, D. kubełbła, Ms. kubełble; lm M. kubełbły 1. «naczynie walcowatego kształtu, zwykle rozszerzone u góry, z pałąkiem, używane do noszenia, przetrzymywania w nim wody, śmieci, węgla itp.; także: zawartość tego naczynia; wiadro» Kubeł blaszany … Słownik języka polskiego
wylać kubeł [wiadro] zimnej wody na głowę — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawić kogoś złudzeń, przywołać do rozsądku, otrzeźwić; uświadomić komuś, że się mylił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponieważ zawsze staram się czytelnika traktować poważnie, muszę na podniecone głowy kibiców wylać wiadro zimnej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odrzeć — dk XI, odrę, odrzesz, odrzyj, odarł, odarty, odarłszy odzierać ndk I, odrzećam, odrzećasz, odrzećają, odrzećaj, odrzećał, odrzećany 1. «zdzierając, zrywając ogołocić coś z czegoś, zerwać coś z kogoś lub z czegoś» Odrzeć obicia z mebli. Odrzeć… … Słownik języka polskiego
rozczarować — dk IV, rozczarowaćruję, rozczarowaćrujesz, rozczarowaćruj, rozczarowaćował, rozczarowaćowany rozczarowywać ndk VIIIa, rozczarowaćowuję, rozczarowaćowujesz, rozczarowaćowuj, rozczarowaćywał, rozczarowaćywany «zawieść czyjeś oczekiwania,… … Słownik języka polskiego